Josep Coll i Martí

Van Wikipedia
Pep Coll

Josep Coll i Martí, beter bekend oender z'n sjchryversname Pep Coll (Pep is cataloans vo “Seppen”) is een Catalaonsjchen sjchryver en zournaliest.[1]. J'is geboorn den 16sten van oktober van 't joar 1949 in Pessonada, een kleen dorptje in de gemeente Pont de Claverol, ip de zuudkant van de Pyreneen, een bergkeetn tussjchen Vrankriek en Spajje, die in ol z'n boek'n een groote rolle spilt. Je sjchryft ie ook in de gazettn Segre, El Periódico de Catalunya en in 't tydsjchrift Descobrir Catalunya.

Seppen Coll z'n familie n'haad nie breed, da ze 't nie breed en hâan. Z'n middelboar ettie an 't seminorie van La Seu d'Urgell gedoan, en dorachter is t'ie no den universiteit in Barcelona letterkunde gon studeern. J'hed ol z'n leevn toe an z'n pansioen in 't joar twiduusd en neegn in 't oenderwys gestoan, dattie in 't oenderwys gestoan hêd, eest in 't dorptje Pobla de Segur en dorachter in de groote stad Lleida.[2]

Seppen hêd em ossan styf vele bezig'hoekden met de culteure en 't vereenigiengsleev'n, 't was een sociaolen vint, datje sociaol was. J'haad ie een booëntjie vo de folklore en 't dialekt van z'n geboortestreeke. J'hêd ook vil volksvertelseltjies verzameld, die 'em inspireird'n vo z'n eign boekn. Ja, en in 2007 êt'je ton een van de belangrikste pryzn van z'n land gewonn'n, den prys Premi Sant Jordi, vo zynen romang Les senyoretes de Lourdes (“De meistjies van Lourdes”), over d'illige Bernadette Soubirous. J'hêd ook vil succes g'hed messen romang Dos taüts negres i dos de blancs ("Twi witte en twi zwarte doodskist'n”) oewver de gesjchiedenisse van den Spaonsjchen burgerorloewge, en den tyd dorachter, otte regerienge en d'andlangers van den tyrang Francisco Franco probeirden under mooërdn en andre misdoadn weg te steekn, vo 't volk nie benauwd te maakn en vorol vor under rippetoasje niet te verliezn in 't buut'nland.

Boek'n[bewerkn | brontekst bewerken]

Een lyste van ol Seppen z'n boekn, ook met de vertolliengn is ier te viendn.

  • Què farem, què direm? (“Wa gomme doen, wa gomme zeggn?”), dat in 1993 den prys “Serra d'or” vô boek'n vo joenge mensjchen gekreegn hêd.
  • Les senyoretes de Lourdes (2008).[3]
  • Dos taüts negres i dos de blancs (2013)

't Zyn boekn van hem vertold gewordn in Fransjch, Italioansjch, Spoansjch en nog een por andere tollen, mo jammer henoeg niemendolle nie in 't Brugsch of nie 't Ollansch, datter gineen boek van em in 't Brugsch of 't Ollansch vertold en is.[4]

Rifferensjes[bewerkn | brontekst bewerken]

  1. "Josep Coll i Martí", Gran Enciclopèdia Catalana, 2014
  2. Maria Pau Cornadó i Teixidó, Escriptors d'avui, Lleida, Gemeenetebestier van Lleida, 1992, blz 115, ISBN 84-606-0891-3
  3. Carlos Martínez, “En els Pirineus he trobat històries i personatges que donen molt de si”, Interview mê Seppen Coll, El Punt Avui, den 12sten van meie van 2011
  4. Nausica Solà en Josep Miàs, Bibliografische fiesse ip d'internetbladzyde van de verenigienge Associació d'Escriptors en Llengua Catalana