Leon Spilliaert

Van Wikipedia
Graf van Leon Spilliaert in Ostende

Leon Spilliaert (Ostende, 28 juli 1881 - Brussel 23 november 1946) was e West-Vlamsche kunstschilder en têekenoare.

Leevn[bewerkn | brontekst bewerken]

In zyn puberteit sukkelde Leon Spilliaert mè zyn gezoundeid. Je was styf gevoelig, e bitje weireldvrimd en ip z'n eign. Zyn middeboare schoolschriftn stoundn a vul me schetsn, z'n têekntalent manifesteerde em ton al. J'ad ook e grôte passie vo literateure en filosofie, surtout vo de symboliestn Nietzsche en Schopenhauer.

In 1899 was Spilliaert ingeschreevn in d' Academie vo Schône Kunstn in Brugge moar achter e poar moandn al geschrapt deur ziekte. J'a last van astma.

In 1900 giengt ie tegoare mè ze voader noa de weireldtentôonstellienge in Parys en je kwaam doar in contact mè 't werk van symbolische kunstnoars lik Gustav Klimt en Jan Toorop.

In 1902 giengt ie in dienst by de Brusselschn uutgever Edmond Deman, die em intoduceerde by ze vriendn en zoakereloasjes. By Deman kwoamn d'r vele kunstnoars over de vloer. In da milieu voelde Spilliaert em tuus. Je wierd styf angemoedigd deur den dichter en kunstcriticus Emile Verhaeren.

In 1907 gieng z'n gezoundeid styf achteruut. J' a last van moagzweirn woadeure dat ie nie kost sloapn en azo giengt ie dikwils 's nachts wandeln in Ostende. De melancholische beeldn van 't sloapende Ostende zyn in ze werkn verwerkt. In die periode et ie ook vele zelfportreitn gemakt.

Spilliaert weunde de latste tien joar van zyn leevn in Brussel. J'is doar ook gestorvn, moa je ligt begroavn in Ostende.

Werk[bewerkn | brontekst bewerken]

Spilliaert was mêer têkenoare of schilder en je werkte surtout met Chineesche inte, krytjes, fyne busteltjes en pensêeltjes. Zyn werkn woaren roadselachtig, spiritueel en styf persôonlik. Olieverfschilderyen et ie nie vele gemakt. Zyn vôorkeure gieng noar aquarel, gouache, inte, pastel en kleurcrayongs. De kunst van Spilliaert ligt tusschn 't symbolisme, 't expressionisme en 't surrealisme. Je schilderde surtout 't verloatn strange en de zêedyk, stillevens, sombere interieurs mè spegels, vrouwn en de latste joarn ook boomn. Je makte ook illustroasjes vo boekn.

In 1944 organiseerde 't Paleis vo Schône Kunstn 'de grote Spilliaert-expositie' in Brussel.

Externe Koppelienge[bewerkn | brontekst bewerken]

Wikimedia Commons