Lintbebouwienge

Van Wikipedia
Lintbebouwienge

Lintbebouwienge is e fenomeen woaby dat de inplantienge van gebouwn langgerekt is, meestol an êen of weeskantn van de toegangswegen noa dorpskernen of e woaterienge. 't Bestoat vrêe vele in België.

De reden iervan es dat er in Vloandern langen tyd zôgoed as gêne vorm van bestuurlikke urbanistische plannienge bestound. Achter den oorloge wird den invulregel ingevoerd die bepoalde dat er nie langer in 't wilde weg moste gebouwd wirden, moa ollêne tussen gebouwen die minder dan drieounderd meitrs van mekoar stoundn. Da belette natuurlik nie om ol olle kantn verkoaveliengskes tussen te wringn.

In 1997 wordt me 't "Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen" de invulregel afgeschaft, moa de gemêentn krêgen mêer urbanistische bevoegdheden, zôda de polletiek nog oltyd hêel wa te piepn eit ip urbanistisch vlak.

Zô komt't da de dorpskernen klêne bluuvn, veroudren en ulder ziele verliezen omda de minsen oe langer oe mêer verspreid en apart weunen. Vanuut de lucht ziet de bebouwienge in Vloandern der uut lik êen grôte kobbenette, beist dat die die in Olland byvoorbêeld uutziet lik nen ôop boljes.

Een ander gevolg es dat de landbouwgroundn verschrikkelik versnipperd zyn en soms moa 'n schorte grôot mêe zyn, zôdat den boer ôok de rekenienge krygt.

Wikimedia Commons