Wullok
| Wullok | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Wullok in z'n spiroalvormig uus | |||||||||||||
| Taxonomische indêlienge | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Sôorte | |||||||||||||
| Buccinum undatum Linnaeus, 1758 |
E wullok (Buccinum undatum) is een kieuwslekke met een oge spiroalvormige schelpe van 10–12 cm.
Uutzicht[bewerkn | brontekst bewerken]
E wullok et e grôte, dikke schelpe met 7-8 wiendiengn. De moendopenienge besloat bykan den elt van de schelpe. By 't levend bêestje stikt er an den oenderkant e slurftje noa buutn', de sypho.
Leevn[bewerkn | brontekst bewerken]
E wullok is een echt'n oaseter. Z'n eet'n bestoat surtout uut dôwe bêest'n moar ook klêne levende zêebêestjes. In de schelpe zie je moa zeld'n e wullok. Je lat dikkels z'n uus achter en d'r komt ton een andere bêeste in weunn, lik 't eremietkriftje. In de wienter word'n wulloks styf actief. Ze poaren en zett'n ton tegoare under eikapsels of. In de zomer ot de klêene wulloksjes uutgekommn zyn, spoeln die kapsels dikkels an ip 't strange. Ze zien d'r uut lik trosjes witte bloasjes, lik e spoense. De wullok kan 30 joar oud word'n, moar is styf gevoelig an overbevissienge en giftige stoffn.
Wulloks word'n g'eet'n deur de mens. Ze wordn dikkels gekokt verkocht.
Leefomgevienge[bewerkn | brontekst bewerken]
Wulloks leven ip zochte bodems lik slyk of zand. Ze kommen algemêen vôren in de zêeën van 't Nôordatlantisch gebied.
|
Ofbeeldiengn die ier by passn ku je vien in de categorie Buccinum undatum van Wikimedia Commons. |