Gwij Mandelinck

Gwij Mandelinck, echte noame Guido Haerynck, (Wakkn, 23 januoari 1937 - 5 april 2024) wos e West-Vlamschen dichter en schryver die sedert 1975 in Woatou weunde.

Zyn leevn[bewerkn | brontekst bewerken]

E volgde zyn middelboar an de Normaalschool in Toroet. Doa wos'n lêroare Nederlands van 1959 toet 1975. In 1975 kwaam Mandelinck bibliothekoaris in Poperienge, en e joar loater wost'n coördinator van 't Hopmuseum. In dien tyd goenkn na Woatoe goan weunn, en deur nem krêegn de poëziezomers in Woatoe bekendied.

Zyn werk[bewerkn | brontekst bewerken]

De wijzers bij elkaar (1974)
André Demedts, of de kringloop om "de Elsbos" (1977)
De Westhoek (Lannoo, 1979)
De droefheid is in handbereik (Lannoo, 1981)
Van lied en steen: brieven aan Willem Vermandere (Lannoo, 1983)
De buitenbocht (Lannoo, 1989)
Dwangschrift: een keuze uit de gedichten 1972-1997 (Desmet, 1997)
Overval (De Arbeiderspers, 1997)
...

Literaire pryzn[bewerkn | brontekst bewerken]

Basiel de Craeneprijs (1970),
de Prijs van de Vlaamse Poëziedagen (1972),
driejoarlikschen Arthur Merghelynckprijs (1973),
de Provinciale Poëzieprijs van West-Vlaanderen (1977),
de vuufjoarlikschen Guido Gezelleprijs (1982),
de Yangprijs (1982),
de Interprovinciale Prijs voor Letterkunde (1985).

Weetjes[bewerkn | brontekst bewerken]

Zyn pseudoniem komt van de rivier de Mandel die in Wakkn in de Leie vloeit.

Externe koppelienge[bewerkn | brontekst bewerken]

Website Poëziezomers Woatou (gearchivêerd)

Bronn[bewerkn | brontekst bewerken]

Deschoemaeker, Frans. 1980. ‘Gwij Mandelinck’. In: Hugo Brems, Tom van Deel, Ad Zuiderent (red.). Kritisch lexicon van de Moderne Nederlandstalige Literatuur. Ed. Groningen: Martinus Nijhoff Uitgevers. november 1986.