Ik zyn (gedicht)

I Am is e gedicht geschreevn deur John Clare in 't noajoar van 1844 of 1845 en verschêenn in 1848. 't Wierd ipgesteld ô Clare in 't krankzinnigengesticht van Northampton verblêef (tonne genaamd Northampton County Asylum, en loatre St Andrew's Hospital), ofgezounderd van zyn famielje en vriendn deur zyn gêestlikke andoenienge.

Da gedicht, geschreevn in drie stanzn van reeglmoatige jambiesche pentameetres en 'n rym-ountwerp "ababab" in d' êeste stanze en e scheema "ababcc" vô de twidde en de derde, beschryft oe da Clare e toevlucht vound vo de kwelliengn van zyn leevn in 't gesticht deur zyn eign zelvn te bevestigen en liefde vô de nateurlikke weireld woarin datn vreede goa vienn in de dôod. Vrimde is 't wê da Clare 't gedicht schrêef van zyn zelfbevestigienge binst zyn joarn in 't gesticht otn ook somtyds peisde datn Byron en Shakespeare was, en zelfs in zeekr ipzicht Byron's gedichtn wilde verbeetrn.

De twidde stanze oundrezoekt de vervrimdienge datn voelt van famielje en moatn omwille van zyn andoenienge " Zelfs de liefste die 'k zo gêrne zien, d'aldrebeste - Zyn vrimde, neins, nog veele vrimdre of de reste". De latste stanze bevat godsdienstige verbeeldienge, doe e beroep ip God, êrinnert an 't Eirds Paradys en droomt van 't eemlegewelve', e verwyzienge nor e katedraal-achtign eemle. 't Gif getuugnisse zowêl van oope vor e gêestlik iernaamoals lik van anveirdienge vo de fyzieke werklikeid van vrêedzaam meugn rustn in zyn bemind' eirde. De bestierdre van 't gesticht, W. F. Knight, die doa werkte van april 1845 toe 't ende van januoari 1850, verbeetrde 't gedicht vô Clare. 't Gedicht was êest verscheenn ip 1 januoari 1848 in de Bedford Times of vôgns andre bronn in e Joarverslag van 't krankzinnigngesticht ( Annual Report of the Medical Superintendent of Saint Andrews ) in 1864, en verschêen loatre mê e lichtjes gewyzige tekste in Life of John Clare, de leevsbeschryvienge van de dichtre deur Frederick Martin.

De tietle van 't gedicht wierd gebruukt in 2003 vor e verzaamlienge van Clare's dichtwerk, en 't ad vôdien ipgenoomn gewist in e blomleezienge uut 1992 .

't Gedicht moe nie verwisseld wordn mê e sonnet dat ook deur Clare geschreevn is, dat ook I Am genaamd is (" 'k voeln da 'k zyn, 'k weetn allêene dak 'k zyn/ En sleepn me vôort ip d' eirde die plomp en leeg is"). Da latste mag, oe daj 't ook bekykt, bekeekn wordn lik 'n aanvullnd stik .

Ik Zyn

Niemand peist ip wa da 'k zyn, moa 'k zyn
Vô me moatn zy 'k e schimme zoundre bestoan
'k Verslindn zelve al da zêer van myn
Da 'k vergeetn, da bluuv komm'n en goan
Lik schowte by liefdes bezeetn gesmôorde pyn
Lik dampn die stygn, moa 'k bluuvn bestoan

In de leegte van gruchte en verachtienge
In de leevnde zêe van dagdroomn en oopn
Zoundre blydschap zoundre verwachtienge
Woa da 't wrak van me leevn is vastegeloopn
Zelfs de liefste die 'k zo gêrne zien, d'aldrebeste
Zyn vrimde, neins, nog veele vrimdre of de reste

'k Verlangn noa woa da gin vint ôoit zette e voet
E platse zoundre lach of troan van vrouwmensch
Doa by myn Maakre, by God doar is 't goed
Doa zoete te slaapn lik e kiend is myn wensch
Deur niemand gestôord, nie lastig zelve
De beikn beneen, boovn 't eemle-gewelve

( êrtoalinge deur e busveugle )

Eksterne koppliengn

• I am (University of Toronto)
• 1998 reading of poem by Robert Pinsky, then U.S. Poet Laureate.
• BBC reading