Venetioansche Schole (schilderkunst): verschil tussen versies

Van Wikipedia
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Pastel (discuusjeblad | bydroagn)
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
[[Ofbeeldienge:Accademia - La tempesta - Giorgione.jpg|thumb|’t Ounweer (ca. 1508) deur [[Giorgione]], Galleria dell'Accademia, Venetië]]
[[Ofbeeldienge:Accademia - La tempesta - Giorgione.jpg|thumb|<center>'t Ounweer (ca. 1508) deur [[Giorgione]], Galleria dell'Accademia, Venetië]]
De '''Venetioansche Schole''' is e verzoamelnoame vo de schilderkunst in Venetië van ’t ende van de 15ste êeuwe tout in de 18ste êeuwe. De schole kendeg’ eur goudn tydperk in de 16ste êeuwe me [[Giorgione]], [[Titiaan]], [[Tintoretto]] en [[Veronese]], en is e voorloper gewist van d’Ollandsche Schole in de 17ste êeuwe, w.o. Rembrandt, en de schilderkunst van d’impressionistn uut de twiddn elft van de 19ste êeuwe.
De '''Venetioansche Schole''' is e schole binn de Italioansche schilderkunst in Venetië van 't ende van de 15ste êeuwe tout in de 18ste êeuwe.


Giovanni Bellini wordt anzien als de stichter van de Venetioansche Schole. Je kwam uut de schildersfamilie Bellini, die bestound uut voader Jacopo Bellini, zyn zeuns [[Gentile Bellini]] en Giovanni Bellini en zyn schonzeune Andrea Mantegna.
In feite stopte de bloei van de schole met den dôod van Tintoretto in 1594, mor in de 18ste êeuwe kwamt er e nieuw oogtepunt met de mêer decoratieve kunst van Giovanni Battista Tiepolo, Canaletto, Pietro Longhi en Francesco Guardi.

De schole kendeg eur goudn tydperk in de 16ste êeuwe me [[Giorgione]], [[Titiaan]], [[Tintoretto]] en Veronese.

In feite stopte de bloei van de schole met den dôod van Tintoretto in 1594, moar in de 18ste êeuwe kwamt er e nieuw hoogtepunt met de mêer decoratieve kunst van Giovanni Battista Tiepolo, Canaletto, Pietro Longhi en Francesco Guardi.


== Ountstoan ==
== Ountstoan ==
Tout diepe in de 15ste êeuwe zoatn de Venetioansche schilders nog vaste in de Byzantynsche traditie. Deur dien invloed van de mozaïekn zyn ze lange ip e platte maniere met e verguldn achterground bluuvn schildern.
Tout diep in de 15ste êeuwe zoatn de Venetioansche schilders nog vaste in de Byzantynsche tradiesje. Deur dien invloed van de mozaïekn zyn ze lange ip e platte maniere met e verguldn achterground bluuvn schildern.


''Dominico Veneziano'' (1406-1461), e Venetioan die in Firenze werkte, was ‘n uutzounderienge in zyn tyd en ol e voorloper van de [[Venetioansche Schole]].
Dominico Veneziano, e Venetioan die in Firenze werkte, was een uutzounderienge in zyn tyd en e voorloper van de Venetioansche Schole.

Van grôot belang was [[Antonello da Messina]]. J'haad in zyn lêertyd in [[Noapels]] [[Vlamsche Primitievn|Vlamsche kunstenoars]] lêern kenn, die hem den olieverftechniek toogdn. Den êestn die dien techniek gebruukt haad was [[Jan van Eyck]], in 't begun van de 15ste êeuwe.


Van grôot belang was [[Antonello da Messina]] (1430-1479). J’aad in z’n lêertyd in Napels [[Vlamsche Primitievn|Vlamsche]] kunstenoars lêern kenn, die em d’olieverftechniek lêerdegn. Den êestn die dien techniek gebruukt aad was [[Jan van Eyck]], in ’t begun van de 15ste êeuwe.
Van 1475 tout 1476 weunde Antonello da Messina in Venetië en j'introduceerde doa de nieuwn techniek, wa da vor e nieuw tydperk in de Venetioansche schilderkunst zorgde.
Van 1475 tout 1476 weunde Antonello da Messina in Venetië en j'introduceerde doa de nieuwn techniek, wa da vor e nieuw tydperk in de Venetioansche schilderkunst zorgde.


De Venetioann, die van nateure uut begoafd zyn met e zuver kleurgevoel, woarn styf enthousiast over d’olieverftechniek, die veel nieuwe meugelikeedn gaf vo kleur- en lichteffectn were te geevn. Vodien wierd er in [[Itoalië]] ollêne mo me tempera, ip boasis van eiwit, of lymverve geschilderd.
De Venetioann, die van nateure uut begoafd zyn met e zuver kleurgevoel, woarn styf enthousiast over den olieverftechniek, die veel nieuwe meugelikheedn gaf vo kleur- en lichteffectn were te geevn. Vodien wierd er in [[Itoalië]] allêene mo me tempera, ip boasis van eiwit, of lymverve geschilderd.


[[Giovanni Bellini]] was de stichter van de Venetioansche Schole, woavan dat ’t belangrykste stylkenmerk de kleur was. Je was de joungste zeune in de schildersfamilie Bellini, die bestound uut: voader ''Jacopo Bellini'' (1400-1470), zyn zeuns ''Gentile Bellini'' (1429-1507) en ''Giovanni Bellini'' (1430-1516) en z’n schôonzeune ''Mategna'' (1431-1506). Deurda Giovanni lange in ’t atelier van z’n voader blêef werkn ist ’n mo loate begost met d’ountwikkelienge van z’n eign styl. ’t Bezoek van Antonello da Messina an Venetië makte z’n talentn los. Bellini ‘s invloed was enorm en uut z’n Schole kwoamn Giorgione en Titiaan vôort.
Deurda Giovanni Bellini lange in den atelier van zyn voader blêef werkn ist 'n mo loate begost me d'ountwikkelienge van zyn eign styl. 't Bezoek van Antonello da Messina an Venetië makte zyn talentn los. Bellini zyn invloed was enorm en uut zyn schole kwoamn Giorgione en Titiaan vôort.


== Kenmerkn ==
== Kenmerkn ==
De Venetioann voundn kleur belangryker of de têekenienge. In de schilderkunst van de [[Renaissance]] wierd er in kleurvlakkn geschilderd, die deur dudelikke lynn bepoald wierdn. De schilderkunst was dus têeknkunst me kleuripvullienge. Mo de Venetioann brochtn doa vernieuwienge in. Z'ountdektn dat 't leevn en de bewegienge nie in de lyne moar in de kleur zelve lag. Ze lietn de kleurn in makoar overgoan en vermiengdn ze. De lynn wierdn vervangn deur schoaduwn en de bewegiengn verleevndigdn deur de contrastn van kloar en dounker. Die ''clair-obscur'', woaby dat er me licht en schoaduweffectn gewerkt wordt en woaby dan d'r specioale objectn belicht wordn, begost vele gebruukt te wordn deur de [[Maniërisme|maniëristn]].
De Venetioann voundn kleur belangryker of de têkenienge.

In de schilderkunst van de [[Renaissance]] wierd er in kleurvlakkn geschilderd, die deur dudelikke lynn bepoald wierdn. De schilderkunst was dus têkenkunst me kleuripvullienge.
Nog e vernieuwienge in de Venetioansche schilderkunst was 't landschap. Vó die periode was ter nog gin sproake van een echt leevnd landschap. Ze gebruuktn wel landschapselementn, moar e leevnd landschap me sfeer was e nieuw element.
Mo de Venetioann brochtn doa vernieuwienge in. Z’ountdektn dat ’t leevn en de bewegienge nie in de lyne mor in de kleur zelve lag. Ze lietn de kleurn in makoar overgoan en vermingdn ze. De lynn wierdn vervangn deur schoaduwn en de bewegiengn verlevendigdn deur de contrastn van kloar en dounker. Die ''clair-obscur'', woaby dat er me licht en schoaduweffectn gewerkt wordt en woaby dan d’r specioale objectn belicht wordn, begost vele gebruukt te wordn deur de [[Maniërisme|maniëristn]].

De Venetioansche Schole is e voorloper gewist van d'Hollandsche Schole in de 17ste êeuwe met o.a. [[Rembrandt van Rijn|Rembrandt]], [[Frans Hals]], [[Johannes Vermeer]] en [[Jan Steen]], en ook van de schilderkunst van d'impressionistn uut de twiddn elft van de 19ste êeuwe.


[[Ofbeeldienge:Tizian 029.jpg|600px|thumb|center| jpg|<center>D'hemelse en eirdse liefde (1515) deur [[Titiaan]], Galleria Borghese, [[Rome (stad)|Rome]]]]
Nog e vernieuwienge in de Venetioansche schilderkunst was ’t landschap. Vó die periode was d'r nog gin sproake van ’n echt levend landschap. D’r wierdn wel landschapselementn gebruukt mor e levend landschap me sfeer was e nieuw element. ’t Was ‘t begun van de lyne die in d’Ollandsche Schole in de 17ste êeuwe tout ’n oogtepunt kwam.
[[Ofbeeldienge:Tizian 029.jpg|600px|thumb|center| jpg|D’emelse en eirdse liefde (1515) deur [[Titiaan]], Galleria Borghese, [[Rome (stad)|Rome]]]]


[[Categorie:Kunstgeschiedenisse]]
[[Categorie:Kunstgeschiedenisse]]

Huidige versie van 6 okt 2018 om 19:52

't Ounweer (ca. 1508) deur Giorgione, Galleria dell'Accademia, Venetië

De Venetioansche Schole is e schole binn de Italioansche schilderkunst in Venetië van 't ende van de 15ste êeuwe tout in de 18ste êeuwe.

Giovanni Bellini wordt anzien als de stichter van de Venetioansche Schole. Je kwam uut de schildersfamilie Bellini, die bestound uut voader Jacopo Bellini, zyn zeuns Gentile Bellini en Giovanni Bellini en zyn schonzeune Andrea Mantegna.

De schole kendeg eur goudn tydperk in de 16ste êeuwe me Giorgione, Titiaan, Tintoretto en Veronese.

In feite stopte de bloei van de schole met den dôod van Tintoretto in 1594, moar in de 18ste êeuwe kwamt er e nieuw hoogtepunt met de mêer decoratieve kunst van Giovanni Battista Tiepolo, Canaletto, Pietro Longhi en Francesco Guardi.

Ountstoan[bewerkn | brontekst bewerken]

Tout diep in de 15ste êeuwe zoatn de Venetioansche schilders nog vaste in de Byzantynsche tradiesje. Deur dien invloed van de mozaïekn zyn ze lange ip e platte maniere met e verguldn achterground bluuvn schildern.

Dominico Veneziano, e Venetioan die in Firenze werkte, was een uutzounderienge in zyn tyd en e voorloper van de Venetioansche Schole.

Van grôot belang was Antonello da Messina. J'haad in zyn lêertyd in Noapels Vlamsche kunstenoars lêern kenn, die hem den olieverftechniek toogdn. Den êestn die dien techniek gebruukt haad was Jan van Eyck, in 't begun van de 15ste êeuwe.

Van 1475 tout 1476 weunde Antonello da Messina in Venetië en j'introduceerde doa de nieuwn techniek, wa da vor e nieuw tydperk in de Venetioansche schilderkunst zorgde.

De Venetioann, die van nateure uut begoafd zyn met e zuver kleurgevoel, woarn styf enthousiast over den olieverftechniek, die veel nieuwe meugelikheedn gaf vo kleur- en lichteffectn were te geevn. Vodien wierd er in Itoalië allêene mo me tempera, ip boasis van eiwit, of lymverve geschilderd.

Deurda Giovanni Bellini lange in den atelier van zyn voader blêef werkn ist 'n mo loate begost me d'ountwikkelienge van zyn eign styl. 't Bezoek van Antonello da Messina an Venetië makte zyn talentn los. Bellini zyn invloed was enorm en uut zyn schole kwoamn Giorgione en Titiaan vôort.

Kenmerkn[bewerkn | brontekst bewerken]

De Venetioann voundn kleur belangryker of de têekenienge. In de schilderkunst van de Renaissance wierd er in kleurvlakkn geschilderd, die deur dudelikke lynn bepoald wierdn. De schilderkunst was dus têeknkunst me kleuripvullienge. Mo de Venetioann brochtn doa vernieuwienge in. Z'ountdektn dat 't leevn en de bewegienge nie in de lyne moar in de kleur zelve lag. Ze lietn de kleurn in makoar overgoan en vermiengdn ze. De lynn wierdn vervangn deur schoaduwn en de bewegiengn verleevndigdn deur de contrastn van kloar en dounker. Die clair-obscur, woaby dat er me licht en schoaduweffectn gewerkt wordt en woaby dan d'r specioale objectn belicht wordn, begost vele gebruukt te wordn deur de maniëristn.

Nog e vernieuwienge in de Venetioansche schilderkunst was 't landschap. Vó die periode was ter nog gin sproake van een echt leevnd landschap. Ze gebruuktn wel landschapselementn, moar e leevnd landschap me sfeer was e nieuw element.

De Venetioansche Schole is e voorloper gewist van d'Hollandsche Schole in de 17ste êeuwe met o.a. Rembrandt, Frans Hals, Johannes Vermeer en Jan Steen, en ook van de schilderkunst van d'impressionistn uut de twiddn elft van de 19ste êeuwe.

D'hemelse en eirdse liefde (1515) deur Titiaan, Galleria Borghese, Rome