Cyriel Verschaeve

Cyriel Verschaeve (30 april 1874, Ardôoie - 8 november 1949 Solbad Hall, Ôostenriek) wos e schriver, onderpaster en flamiengant.

Leev'n

Vo zun middelboare gienkt ie no ’t Klêen Seminarie in Roeseloare wodat ie in contact kwamt met de katholieke Vlamse studentenbewegienge en met ’t gedachtengoed van Albrecht Rodenbach. Dorachter lêerdet ie voe paster an ’t Grôot Seminarie in Brugge.

Tussen 1896 en 1911 ist ie lêroare in ’t college van Tielt. Ondertussen volgt ie ook nog cursussen in Duutsland an de uniefs van Jena en Marburg. Ierdeure wordt ie un grôte vorstander van et ‘pan-Germanisme’.

Ip 4 november 1911 word ie onderpaster in Oalveringem. Bist den èèsten wèreldorloge ligt Oalveringem achter ’t froent. Cyriel Verschaeve wordt do de gèèstelikken leider van de Froentbewegienge, die upkomt tegen de oenrechtvoardige behandelienge van de Vlamse soldoaten in et deur Franstaligen geleide Belgisch leger. Zun pastorieë is de platse woada vele Vlamsgezinde soldoaten tope kommen en Cyriel Verschaeve schrieft zelve èèn van de zogenaamde ‘Frontbrieven’ no keunink Albert woda de mistoestanden in ’t Belgisch leger worden angekloagd. "Hier liggen hun lijken als zaden in het zand, hoop op den oogst O Vlaanderland" is èèn van zun dichtregels die up den èèsten Iezertorre gezet worden.

Achter den oorloge goat Verschaeve mèèr en mèèr den anti-Belgischen toer up: Je viendt da der nie rap genoeg tegemoet gekommen word an de Vlamsche eisen. In de joaren ’20 zoekt ie contact me Joris Van Severen en zun Verdinaso, moa je verbrikt da contact os ut Verdinaso un Belgicistischen koers up goat.

In 1936 kriegt ie tôpe me Stijn Streuvels en René De Clercq de Rembrandtpries an den unief van Hamburg en in 1937 kriegt ie ut ère-doctoroat in lett’ren en wiesbegèèrte an de unief van Leuven. In 1939 got ie up rust ols oenderpaster.

Achter den invol van de Duutsers in 1940 wordt ie in november benoemd toet vôorzitter van de Vlamse Culteurroad. Verschaeve ziet de komst van de Duutsers ols un middel vo de oenafankelijkeid van Vloand’ren en doarom steunt ie oak ’t Vlams Legioen da an ’t Oastfroent mè de Duutsers mee go vechten tegen de communisten. In 1944 got ie zelfs ierover gon klappen met Heinrich Himmler.

In ogustus 1944 moet ie vluchten no Duutsland en in april 1945 noar Ôostenriek. In 1946 wordt ie deur de militaire rechtbank in Brugge bie verstek ter dôod veroordèèld. Up 8 november 1949 sterft ie in ’t Ôostenriekse stadje Solbad Hall an un artinfarct.

De stoffelikke resten van Cyriel Verschaeve worden in 1973 deur Bert Erikson en un poar leden van de VMO upgegraven en in Oalveringem erbegraven.

Werk'n

Lieste van zun werk'n

• Jacob van Artevelde (1911)
• Zeesymphonieën (1911)
• Ferdinand Verbiest (1912)
• De schoonheid van het evangelie (1913)
• Passieverhaal (1913)
• Philips van Artevelde (1913)
• Nocturnen (1916-1924)
• Judas (1917)
• Het mysterie (1920)
• Uren bewondering voor groote kunstwerken (1920-1922)
• Maria Magdalena (1928)
• De Kruisboom (1929)
• Elijah (1936)
• Nocturnen (1936)
• Rubens, Vlaanderens Spectrum (1938)
• Jezus (1939)
• Eeuwige gestalten (1944)

Oetobiografische werk'n

• Oorlogsindrukken (1914-1918), Gent 1996
• Oorlogsgedenkschriften (1944-1946) gepubliceerd in Verschaeviana jaarboek 1988-89