Parmigianino

Van Wikipedia
Zelfportet in e bolle spegel (1524) (Kunsthistorisches Museum, Wenen)

Girolamo Francesco Maria Mazzola, bygenoamd Parmigianino (de klêenn van Parma) Parma 11 januoari 1503 - Casalmaggiore, 24 ogustus 1540), was ‘n Italioansche kunstschilder en etser. Zyn styl was ’t toppunt van ’t maniërisme.

Zyn leevn[bewerkn | brontekst bewerken]

Parmigianino brocht z’n lêerjoarn deure in z’n geboortestad Parma. Je was loater actief in Firenze, Rome, Bologna, mo surtout in Parma. Je wierd beïnvloed deur Correggio, Rafaël en Michelangelo.

Van 1523 tout 1527 weundeg't ie in Rome, mo je most doa vluchtn vo de plunderienge van Rome. Je gink êest no Bologna, mor in 1531 kêerdeg't ie were no Parma.

Je têkende styf geirn en zyn têkeniengn woarn vul energie en bewegienge. Zyn werk was elegant en je was surtout goed ols portretschilder. Je makteg’ ôok religieuze en mythologische historiestikkn, vôortêkeniengn vo drukwerk, klêne panêelschilderyen, grôte fresco’s en verfynd erotisch werk.

Zyn uutgerekte menschelikke figeurn in gedroaide poses en ipzichtig kleurgebruuk woarn typisch maniëristisch.

Parmigianino was vroeg rype mo je stierf ol an z’n 37 joar. Je brocht z’n latste joarn deure in Casalmaggiore, nie verre van Parma.

Zyn belangrykste werkn[bewerkn | brontekst bewerken]

  • Zelfportet in e bolle spegel (ca.1523) (Kunsthistorisches Museum, Wenen)
  • Visioen van Hiëronymus (1527) (National Gallery, Londn)
  • Madonna met de lange nekke (1534-1540) (Uffizi, Firenze)

De Madonna del collo lungo is êen van d’oofdwerkn van ’t Italioans Maniërisme. De grôte madonna is e voorbeeld van de Figura serpentinata (gedroaide pose).

  • De Turksche slavinne (ca.1530/1531), (Galleria Nazionale, Parma)

‘t Portret is ofkomstig uut de collectie van kardinoal Leopoldo de’ Medici, de joungste zeune van Cosimo II. De styf lange vingers zyn kenmerknd vo ’t Maniërisme.

Wikimedia Commons