Emanuel Hiel

Emanuel Hiel, ook wel Emmanuel Hiel geschreevn, (Sint-Gillis-Dendermonde, 30 meie 1834 - Schaarbeek, 27 ogustus 1899) was e Vlamschn dichter en schryver.

Hiel was de zeune van en hovenier en je groeide ip in Dendermonde. Achter zyn ipleidienge an de gemêenteschole wast 'n hulpounderwyzer, stêenhouwer en klerk in e zêeldroaierie.

Je begost e boekwienkel, allêne moa vo de Vlamsche toale, wat dat in dien tyd nie evident was. Je schrêef en vertoalde vele liederen en symfonische gedichtn.

Zyn boekwinkel gienk failliet en in 1857 ist ie verhuusd noa Brussel, woa dat 'n ambtenoare wierd, o.a. by 't Vlaamsch Bureau van 't ministerie van binnenlandsche zoakn. Vanof 1867 wierd 'n leroare declamoasje an 't Keunienklik Conservatorium en vanof 1869 ook secretoaris-bibliothecoaris van 't Keunienklik Nijverheidsmuseum.

Je was lid van e Brusselsche vrymetseloarsloge, van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde in Leidn, van de gemêenteroad van Schaarbeek en van de Keunienklike Vlamsche Academie vo Taal- en Letterkunde (1886).

Je was styf Vlamsgezind (je refuseerde van Frans te klappn of te verstoan) en je wierd angemoedigd deur flamingantn lik Michiel van de Voort en Alfons Willems, die hem introduceerdegen in de verênigienge Vlamingen Vooruit, woa dat 'n zyn goeie moat Emiel Moyson lêerdege kennen. Andere Vlamsgezinde bewegiengn woarin da Hiel actief was woarn: 't Willemsfonds, De Distel, 't Kunstgenootschap van Brussel, Geen Taal Geen Vrijheid, De Vlaamsche Wacht.

Je werkte mee an tydschriftn lik Het Nederduitsch Maandschrift, De Zweep, Flandria, Het Laatste Nieuws en je was lid van de commissie van Nederlandstoalige stroatnoamn in Brussel.

Hiel had e grôotn invloed ip de West-Vlamschn tôondichter Peter Benoit (1834-1901), vo wien dat 'n oratoria, cantates en liedtekstn schrêef. Lik Hiel vocht Benoit ook vo de Vlamsche cultuur die 't in dien tyd styf moeilik had.

Den 14stn december 1873 wierd Emanuel Hiel deur Leopold Konkelberge g'inviteerd ip e fêeste van 't Conscience's Taalgenootschap in Blanknberge dat da joar ipgericht was. In de zoale van 't stadhuus gaf Hiel e vôordracht uut zyn werk. Ip d' affiche stound:

Voordracht van den vermaarden dichter Emanuel Hiel:

Dora, naar het Engelsch van Tennyson.
Uit het Cyclus gedicht "Van God en de wereld vergeten"
Eenige brokken van de Waarheid in het leven

Emanuel Hiel stierf in 1899 ip 65-joarige leeftyd. In 1907 krêegt 'n e standbeeld in Schaarbeek.

Werkn

Looverkens (1859)
Nieuwe liedekens (1861)
Gedichten (1863)
Lucifer (1865)
De wind (1865)
De Schelde (1867) (ip muziek gezet deur Peter Benoit)
Gedichten (1868)
De liefde in het leven (1870)
Psalmen, zangen en oratoria's (1870)
Gedichten (1874)
Jan Borluut (1875)
Bloemeken (1876)
Hymnus aan de schoonheid (1882)
Historische zangen (1885)
Flandrialiederen voor ons volk (1886)
Monodramen en andere gedichten (1893)
Symfonieën en andere gezangen (1894)
Droomerijen (1895)

Ofbeeldiengn die ier by passn ku je vien in de categorie Emmanuel Hiel van Wikimedia Commons.