Geweune miernegel
| Geweune miernegel | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Miernegel in Tasmanië | |||||||||||||
| Taxonomische indêlienge | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Sôorte | |||||||||||||
| Tachyglossus aculeatus Shaw, 1792 |
De geweune miernegel (Tachyglossus aculeatus) is êen van de vier leevnde sôortn miernegels en 't ênigste lid van 't geslacht Tachyglossus. De bêeste is bedekt mè vacht en stekkers en j' hèt e speciale snute en toenge, die gebruukt wordt vo zyn insectnprooie mè grôte snelheid te vangn. Juste lik d' andere nog bestoande cloacabêestn legt de miernegel eiers, d' ênigste leevnde zoogbêestn die dat doen.
De geweune miernegel hè styf sterke vôorste ledemoatn en klauwers, woardeure dat ie zêre en mè grôte kracht kan groavn. Omdat ie oendergroends moe kunn overleevn, kan-t ie goed teegn hoge concentroajes koolstofdioxide en e lêeg niveau an zeurstoffe. Je kan hem nie goed verdedign deur te vechtn, moa je rolt hem in e bolletje en schrikt roofbêestn of mè zyn stekkers.
Binst d' Austroalische wienter goat de miernegel in toestand van verminderde fysiologische activiteit en wientersloap, woardeure da zyn metabolisme verminderd wordt vor energie te bespoarn.
Os 't were warmer wordt is 't moment gekomn vo te poarn. De wuvetjes leggn êen ei per joar. Buutn de poariengsperiode hèn ze gin contact mè met de ventjes. By de geboorte is 't joengsje zo grôot of e druve, moa 't groeit zêre deur de moedermelk, die styf ryke is an voediengsstoffn. Ze kommn uutendelik te grôot en te stekkerig vor in de budel te bluuvn en achter oengeveer zeevn weekn wordn z' uut de budel verdreevn in 't hol van de moeder. Achter zes moandn verloatn ze 't hol en hèn ze gin contact mè met hunder moeder.
De sôorte komt vôorn in hêel Australië en in kust- en hooglandgebiedn van Ôost-Nieuw-Guinea.
-
Miernegel in Melbourne zoo -
Miernegel ipgerold in e bolletje
|
Ofbeeldiengn die ier by passn ku je vien in de categorie Tachyglossus aculeatus van Wikimedia Commons. |