Neoclassicisme

Van Wikipedia
E bekend voorbeeld van neoclassicisme es 't schildery Den eed van de Horatii van Jacques Louis David (Louvre, Parys)
Cleopatra lat ter dood veroordeelde gevangn vergif proevn, Alexandre Cabanel, 1887 (Keunienklik Museum vo Schone Kunstn, Antwerpn)
De façoade van de Keunienklikke Muntschouwburg in Brussel, e voorbeeld van neoclassicistiche architecteure
't Portoal van de classicistische Sint-Pieters en Sint-Catharinakerke van Wakkn

Neoclassicisme, of classicisme tout court, es e kunststromienge da probeert vo de zuverheid van den klassiekn tyd achter te doene. D'oude Griekn en 't Romeins Ryk woarn dus de grote voorbeeldn. Dienen styl kende zyn hogtepunt an 't ende van de 18e eeuwe en 't begun van de 19e eeuwe moa bleef toegepast tout an 't begun van WO I.

Achterdoene es 't meest upvollende an die stromienge. Zo komt et da neoclassicistische gebouwn bykans letterlikke kopieën zyn van Oud-Grieksche en Romeinse gebouwn, surtout de tempels. Schilderyen en gebouwn in dienen styl kommn koud en serieus over, mèi letter decoroasje, en da typeert heel de kunststromienge. Neoclassicisme es dus e reactie up de frivoliteitn uut den rococo.

Dienen styl wos populair ounder den Franschn keunienk Lodewyk XVI en ounder den Franschn keizer Napoleong. Doadeure es 't classicisme in 't Fransche gekend lik Style Louis XVI en Style Empire, da upkwom achter de Fransche Revoluusje van 1789.

Oorsproung[bewerkn | brontekst bewerken]

't Neoclassicisme es ountstoan in Rome deur archeologische voundstn dan in 't weireldnieuws kwoamn:

  • d'ountdekkienge van 't oude Herculaneum (upgroaviengn tusschn 1735 en 1759)
  • d'ountdekkienge van de ruïnes van Pompeii in 1748
  • de vonste van de steen van Rosetta in 1799 en d'ountcyferienge dervan in 1822 deur Champollion

Vanuut Rome hèit dienen styl overgepakt gewist in de reiste van Europa en Noord-Amerika.

Moar ook ountdekkiengn in Egypte en stuuzjn van Oud-Egyptische kunste resulteerden in de 19ste eeuwe in en hogtepunt. Surtout 't werk van de tekenoars en weetnschappers da Napoleong mèinam noa Egypte, vieln styf in de smoake in 't Fransche.

Classicisme of neoclassicisme?[bewerkn | brontekst bewerken]

Er bestoat discuusje over 't verschil tusschn classicisme en neoclassicisme.

Bykan olle landn hèin en eigen interpretoasje. Deurnban es classicisme gebruukt vo de kunstenoars uut de 17e eeuwe dan hunder lietn inspireern deur d'antieke kunste van de Griekn en te Romeinn, zounder ze te willn achterdoen. Neoclassicisme sloat toun up de loat-achttiende- en vroeg-negentiende-eeuwsche kunstenoars, lik de Fransche schilders Jacques Louis David en Jean Auguste Dominique Ingres, en beeldhouwers lik Antonio Canova en Bertel Thorvaldsen. Zynder probeerden wel vo d'ideoaln dan d'oude Griekn en Romeinn toepasten, zo goed meugelik achter te doene, meestol klakkeloos en zounder en eigen interpretoasje te geevn.

Neoclassicistische kunstenoars in België[bewerkn | brontekst bewerken]

  • Jean Baptiste Madou
  • Andries Cornelis Lens
  • Joseph Benoît Suvée
  • François Joseph Navez
  • architect Laurent Benoit Dewez

Neoclassicistische gebouwn in België[bewerkn | brontekst bewerken]

  • Keunienklik paleis, Brussel
  • Paleis der Natie (federoal parlementsgebouw), Brussel
  • Marteloarspling (Vlams parlementsgebouw), Brussel
  • Muntschouwburg, Brussel
  • Jubelpark (Parc du Cinquantenaire), Brussel
  • Kruudtuun (Botanique), Brussel
  • de kerke van Sint-Jacob-op-Koudenberg, Brussel
  • Keunienklik Museum vo Schone Kunstn, Antwerpn
  • Bourlaschouwburg, Antwerpn
  • Museum vo Schone Kunstn, Gent
  • Aula van 'n universiteit van Gent

Neoclassicistische gebouwn in West-Vloandern[bewerkn | brontekst bewerken]

Ook nogol wuk gemeenthuuzen en stadhuuzn zyn classicistisch, lik die van Mêende en Wervik.

Externe koppelienge[bewerkn | brontekst bewerken]

Wikimedia Commons