Gember

Van Wikipedia

Gember is e specerye met e krudige, scherpe smoake. Gember komt van de wortelstok van de gemberplante Zingiber officinale, familie van de gemberachtigen.

Ofkomste[bewerkn | brontekst bewerken]

De gemberplante is e mêerjoarige struuk die ofkomstig is uut Zuud-en Middn-Azië. Den dag van vandoage wordt de plante gekwikt in Indië, Indonesië, China, Japan, Austroalië, Zuud-Amerika en Nigeria.

Kenmerkn[bewerkn | brontekst bewerken]

De gemberplante is e rietachtige plante die mêer of e meter hoge kan wordn. ’t Is e plante me lange, smalle bloarn en e blommeknop woa dat er blommetjes uutkommn die gilwe-rôod zyn of wit. De wortelstok is ’t dêel van de plante die vo kruud gebruukt wordt. Die wortelstok wordt ook wel een hand genoemd omdat ’n d’r uutziet lik een ipgezwolln hand me misvormde viengers.

Gemberwortel

Geschiedenisse[bewerkn | brontekst bewerken]

Gember wordt al duzendn joarn in China en Indië gebruukt vo zyn geneeskundige eignschappn. De Chineesche filosoof Confucius zoudt al in 500 v.Chr. zyn eetn gekruud hen me gember. Volgens de mythologie zoudt doageliks gebruuk van gember garant stoan vor e lank leevn. De gemberplante was ook gekend ten tyde van d’Oude Griekn en Romeinn. Tusschn de tienste en de viftienste êeuwe wierd gember deur d’Arabieren in Europa g’introduceerd.

Geneeskunde[bewerkn | brontekst bewerken]

Gemberthee en gemberboadn wordn in de Aziatische alternatieve geneeskunde angeroadn by reuma, spierpyne en koudes. Gember verhoogt de gouste vo t’eetn, verbetert de verteirienge en helpt by moagkrampn.

Toepassienge[bewerkn | brontekst bewerken]

Gember wordt gebruukt in currygerechtn, ’t past styf goed by geveugelte en lamsvlêes, moar ook by vis en zêevruchtn. Gemoaln gember wordt ook gebruukt in zoetekoeke, speculoasje, ryspap en fruutsala.

Wikimedia Commons