Spegeltest

Een hound zyn reaksje vor een spegel

De spegeltest wor gezien as een methode vor an te toogn dat een persôon of een bêeste zelfbewust is, en is een test die deur Gordon Gallup Jr. is ountwikkeld in 1970. De test was gebasèrd up observoasjes van Charles Darwin die een oerangoetang in de dierentuun van Londen bezocht en bekeek wa dat hur reaksje was otj' hur een spegel gaaf.

Vô 't moment weetn me van neegn bêestsôortn die de spegeltest passeern: ol de grôte oapn (chimpanzees, gorillas en oerangoetangs), de tumeloare, den orca, d' olifantn en den Europeeschn ekster.

Gordon Gallup vound den test uut met de bedoelienge van te kykn of dat een bêeste zyn refleksje in een spegel as zyn eign woarnaam of da van een ander bêeste. Da wor gedoan deur een bêeste mè twê plekkn verve te markeern, êen da 't bêeste kan zien otje in de spegel kykt, en een anderen die ollêne zichboar is in de spegel. Od een bêeste reageert up d' ounzichboare plekke up een maniere da 't weet dat de plekke up zyn eign lichaam zit, ton hèt da bêeste de spegeltest gepassèrd.

De mêeste menselike kienders passeern de spegeltest nie toe dan ze 18 moandn oud zyn.

Der is wel kritiek uutg'oefend up de spegeltest, voarol in 't gevol woardan bêestn nie ollêne up visuèle signoaln reageern. 't Is doavan dat de spegeltest mêestol anveird wordt vô primoatn, moa dat er twyfel bestoat in 't gevol van bêestn gelik houndn of kattn.