Hendrik II van Beiern

Van Wikipedia
Hendrik II, hertog van Beiern

Hendrik II van Beiern, bygenoamd de Ruuzjezoeker, van de Saksische dynastie de Liudolfiengers (951 - Gandersheim, 28 ogustus 995) was hertog van Beiern van 955 tout 976 en were van 985 tout 995. Je was ook hertog van Karinthië van 989 tout 995.

Je was den ênigste zeune van hertog Hendrik I van Beiern, e joungere broere van Otto I de Grôotn, en van Judith van Beiern. Hendrik de Veugeloare was zyn grotvoader.

Je volgde in 955 an zyn 4 joar zyn voader ip ols hertog van Beiern en markgroaf van Verona, ounder de voogdye van zyn moeder.

J'ha zyn nounkel Otto I willn ipvolgn in Duutsland en in 974 probeerdegt ie zyn kozyn Otto II te verdriengn van de trône. Me d'hulpe van zyn zuster Hadwig kost ie steun krygn van de Beiersche en Saksische eedeln en ook van hertog Boleslaus II van Boheemn en prins Mieszko I van Pooln.

Moar Otto II kost Hendrik gevangn zettn in Ingelheim en in 976 verlôort ie zyn hertogdom an Otto I van Zwaabn en je wierd ounder de voogdye geplatst van bisschop Folcmar van Utrecht.

Os Otto II in 983 in Rome ounverwacht stierf an malaria, probeerde Hendrik de Duutsche trône were te bemachtign en je kwam de regent van de 3-joarign Otto III van 983 tout 984. Mo je krêeg gin steun me van de Duutsche hertoogn en je was verplicht van 't regentschap over te loatn an Otto III zyn moeder Theophanu. In 985 krêegt ie zyn hertogdom were en in 989 kwamt ie ook hertog van Karinthië.

Vrouwe en jounges[bewerkn | brontekst bewerken]

Hendrik trouwde me Gisela van Bourgondië, dochter van Konrad I van Bourgondië en zyn êeste vrouwe. Under jounges:

Zyn zeune Hendrik II volgdeg hem ip ols hertog van Beiern en kost d'ambiesjes van zyn voader woar moakn ost ie in 1002 gekrôond wierd tout Rôomsche keunienk en in 1014 tout keizer van 't Hillig Rôoms Ryk.

Wikimedia Commons