Karel den Kletsn

Van Wikipedia
Karel II
823- 877
Rôomse keizer
Periode875-877
VôorgangerLodewyk II
IpvolgerKarel den Dikkn
Keunienk v. West-Francië
Periode843-877
VôorgangerLodewyk de Vroomn
IpvolgerLodewyk den Hakkeloare
Keunienk van Provence
Periode875-877
VôorgangerLodewyk II
IpvolgerLodewyk den Hakkeloare
Keunienk van Italië
Periode875-877
VôorgangerLodewyk II
IpvolgerKarloman van Beiern
Keunienk van Aquitanië
Periode848-855
VôorgangerPepeyn II van Aquitanië
IpvolgerKarel et Kiend
VoaderLodewyk de Vroomn
MoederJudith van Beiern
't Verdrag van Verdun (843)
't Verdrag van Prüm (855)

Karel II, bygenoamd de Kletsn, van 't Huus van de Karoliengers (Frankfurt am Main, 13 juni 823 - Avrieux (Savoye), 6 oktober 877) was keunienk van West-Francië achter ’t Verdrag van Verdun in 843, en van 875 tout an z’n dôod Rôomse keizer.

Vrouwn en jounges[bewerkn | brontekst bewerken]

Karel de Kletsn trouwde twi kis: Den 13stn december 842 in Quierzy met Ermentrudis, dochter van Groaf Odo van Orléans. Ze stierf in 869. By Ermentrudis haad ie vuuf dochters en vier zeuns, woavan dan der twêe hem overleefd hen:

  • Judith van West-Francië (844–870), die in de lente van 862 uut Senslis ountvoerd wierd deur Boudewyn I van Vloandern. Den dertienstn december 863 zyn ze getrouwd.
  • Lodewyk den Hakkeloare (846–879), die hem ipvolgde
  • Karel et Kiend (ca. 847/848-866)
  • Lotharius (848–865), monnik in 861
  • Carloman den Blendn (849–876). Zyn voader liet zyn oogn uutstekkn
  • Rothrudis (852–912), nunne
  • Ermentrudis (854–877), nunne
  • Hildegardis (856, jounk gestorvn)
  • Gisela (857–874)

Den 12stn oktober 869 mè Richilde van Provence. Ze was de nichte van keuniginne Theutberga, vrouwe van Lotharius II. Under jounges:

  • Rothildis (871–929)
  • Drogo (872–873)
  • Peppeyn (873–874)
  • Zeune geboorn en gestorvn in 875
  • Karel (876–877)

Zyn leevn[bewerkn | brontekst bewerken]

Karel de Kletsn was de joungste zeune van keizer Lodewyk de Vroomn en z’n twidde vrouwe Judith van Beiern. J'is geboorn in 823 en zyn voader had ton ol drie grôte zeuns mè zyn êeste vrouwe: Lotharius I, Lodewyk den Duuts en Pepeyn I van Aquitanië.

Deur zyn geboorte kwam zyn voader in grôte probleemn, deurdat ie zyn ipvolgienge ol geregeld had in 817 mè de Ordinatio Imperii. Karel zyn moeder wilde nu dat heur zeuntje ook zyn dêel krêeg. Da was ’t begun van enorme gevechtn tusschn de broers en under voader.

En da woarn nie d’ênigste probleemn, want van 830 krêegn z’enorm vele last van de Vikings, die de gebiedn geregeld binn vieln.

In 838 stierf Pepeyn, twi joar vo zyn voader, en dus wast er 'n erfgenoam minder. De Ordinatio Imperii wierd nie mer anveird, en in 839 kwoamn z’akkoord met e nieuwe erfregelienge: 't Akkoord van Worms.

Achter den dôod van Lodewyk de Vroomn in 840, eiste Lotharius toch were d’invoerienge van de Ordinatio Imperii. D’andere woarn nie akkôord en Lotharius begost 'n oorloge teegn z’n broers, mo je verloor in 841 in de Slag by Fontenoy.

In 842 slootn Karel en Lodewyk den Duuts den Eed van Straatsburg teegn Lotharius, woarin dan ze beloofdn van makoar te bluuvn steunn.

't Verdrag van Verdun[bewerkn | brontekst bewerken]

In 843 kwamt er e compromis met 't Verdrag van Verdun en wierd et Ryk in drie stikkn verdêeld:

't Verdrag van Prüm[bewerkn | brontekst bewerken]

In 855 verdêelde Lotharius I zyn Middnryk by 't verdrag van Prüm ounder zyn drie zeuns:

  • Lodewyk II, den oudstn, krêeg Nôord-Italië met de keizerskrône
  • Lotharius II krêeg et nôordelik stik van ’t middnryk, da regnum Hlotharii genoemd wierd (Lotharingen).
  • Karel van Provence krêeg et zudelik stik van 't middnryk: Bourgondië en Provence

Z’haan gin wettige zeuns.

De verdêlienge van Provence[bewerkn | brontekst bewerken]

In 860 probeerde Karel de Kletsn de bezittiengn van Karel van Provence te krygn, mo dat is nie gelukt. O Karel van Provence stierf in 863 giengn zyn gebiedn no zyn twi broers, keizer Lodewyk II en Lotharius II.

't Verdrag van Meerssen[bewerkn | brontekst bewerken]

In 869 stierf Lotharius II en Karel de Kletsn viel Lotharingen binn vo zyn erfdêel ip t’eisn. Achter e joar kwamt er eindelik ’n ende an de gevechtn en in 870 wierd et verdrag van Meerssen getêeknd, woaby da Karel de Kletsn en Lodewyk den Duuts Lotharius zyn bezittiengn ounder makoar verdêeldn.

Achter 'n dôod van keizer Lodewyk II en Lodewyk den Duuts[bewerkn | brontekst bewerken]

O keizer Lodewyk II ook stierf in 875, vertrok Karel de Kletsn no Rome en liet hem ip 25 december 875 deur paus Johannes VIII tout Rôomse keizer krôonn.

In 876 stierf Lodewyk den Duuts en Karel de Kletsn profiteerde van de situoasje vor Oost-Francië met e grôot leger binn te valln. Je wilde ’t ôostelik stik van Lotharingen, dat achter ‘t Verdrag van Meerssen by Oost-Francië gekommn was, verovern. Mo den 8stn oktober 876 kost Lodewyk de Joungn, zeune van Lodewyk den Duuts, zyn nounkel versloan mè zyn klinder leger in de Slag van Andernach.

Achter die overwinnienge wierd Oost-Francië verdêeld ounder de drie zeuns van Lodewyk den Duuts:

Zyn ipvolgienge[bewerkn | brontekst bewerken]

Karel de Kletsn stierf in 877. Achter zyn dôod wierd ie in West-Francië en Provence ipgevolgd deur zyn zeune Lodewyk den Hakkeloare en in Italië deur Karloman van Beiern.

De verdêlienge van Provence (863)
't Verdrag van Meerssen (870)
Verdêlienge achter 'n dôod van keizer Lodewyk II in 875 en van
Lodewyk den Duuts in 876
Verdêlienge achter zyn dôod in 877. Lodewyk den Hakkeloare (rôod), Karloman van Beiern purper.
Wikimedia Commons