Wikipedia:Toalvroagn/AN mee

Van Wikipedia

AN mee (geconcludeerd)[brontekst bewerken]

Oe schryvn me wyder AN "mee" ?

In artikels es AN "mee" up vele maniern geschreevn. Dat èt deels te moakn mè verschilln in uutsproake, moa volgens my ook mè verkeerde schryfwyze. --Patrick 30 dec 2007 11:21 (UTC)[reageer]

AN mee: alternatievn[brontekst bewerken]

  1. mee
  2. mei
  3. me
  4. mi

AN mee: discuusje[brontekst bewerken]

Bovenstoande spelliengn meug je nie zomoa deur mekkoar gebruukn, ze stoan ollemoale voor en andere uutsproake:

  1. mee → lik in "zee", dus lange "ee"
  2. mè → lik de Fransche è, dus lik in "pit"
  3. mei → lik in "eigentlik", dus e tweeklanke
  4. me → lik in "de, ge", dus doffe e !
  5. mi → lik in "doremi", dus korte "ie" !

Volgens my zyn ollene d'eerste drie spelliengn e goeie weergoave van de gangboare uutsproakn.

Spelliengn 4 en 5 dus best vermyen. Wuk es junder menienge ierover? --Patrick 30 dec 2007 11:21 (UTC)[reageer]

AN 'mee' zegge 'k ik 'mee', AN 'met': 'mè' en AN' 'niet meer': 'nie mè'. Mor ik probeern zoveel meugelik overbodige accentn te vermyen. In de betekenisse van 'met' vind ik 'mee' roar, dus goa 'k 't verandern no 'mè'. In de zinne van 'meer' è 'k er gin probleemn mee en da goa 'k loatn stoan.--Pastel 30 dec 2007 12:29 (UTC)[reageer]
AN “mee” schryf ‘k geweune “mee”. ‘k Spreekn dat ook azo uut. ‘k En meer probleemn mè “AN met” en “AN meer”. “AN meer”, “AN keer” en "AN twee" spreekn ‘k “mi”, “ki” en "twi" uut moa ‘k vindn nie da je dat azo meugt schryvn. Doarom schryf ‘k “mêe(r)” en “kêe(r)”, moa misschiens zyn d’r betere voorstelln?--Zeisterre 30 dec 2007 12:34 (UTC)[reageer]
Ik voundn 't accent in mè (AN met) eigentlik nie mêe nodig omda je de e in 't voegwoord 'en' toch ook nie dof uutsprikt. En ton kun je eevn goed 't AN 'hebben' ook 'en' schryvn zounder accent.(en de lidwoordn met doffe e: 'n en 't)--Pastel 30 dec 2007 14:19 (UTC)[reageer]
Accentn meugn me nie achterweuge loatn omda me ze nie geirn zien, me moetn wel de spelliengsregels volgn. 't Es e heel verschil oe de "e" an 't ende stoat van 't word of nie:
  • open "e" in nie-finoale posisje (vrede, were, tegen) = osan lange ee
  • open finoale "ee" (mee, wee, zee...) = osan lange ee
  • open finoale "e" (me, ge, we, te enz.) = osan doffe e
  • geslootn "e" (en, zettn, weddn, renne) = osan kort lik in AN "met", gin accentn nodig
-- Uutzonderiengn: "et" (AN het), "er" (lik in AN) = mè doffe e
  • open "i" (finoal of nie!) (giraffe, gitoare, doremi) = osan korte ie. Oe je dus schryft "mi, ki, twi" toun es d'uutsproake korte ie, wuk da verzekers nie de bedoelienge es?
  • 't accent "é" of "è" es nodig oe d'uutsproake verschilt van de bovenstoande gangboare regels, byv.:
  • "mè" (AN met) : wel accent nodig, anders es de "e" dof
  • "èn" (ZO WVL vo AN hebben) : wel accent nodig, anders zoudt et klienkn lik et voegwoord "en"
  • "en" (NW WVL vo AN hebben) : gin accent nodig want uutsproake es lik in 't voegwoord "en"
--Patrick 30 dec 2007 15:01 (UTC)[reageer]

AN mee: conclusie[brontekst bewerken]

Me volgn best van ol SV. Da wilt dus zeggn:

  • wien da en tweeklanke oort, schryft mêe
  • wien da gin tweeklanke oort, schryft lik of dat 'n uutsprikt:
    • [ɛ]? (lik de "i" van "ik") → mè
    • [e]? (lik "ee" van "vee") → mee
    • [æ]? (lik "e" van "erte") etwoaschn gebruukt?

--Patrick 16 feb 2008 05:08 (UTC)[reageer]