Zêe van Okhotsk
De Zêe van Okhotsk (Russiesch : Охо́тское мо́ре; Japansch : オホーツク海) is e zêe an de bôord van de Stille Oseoane[1], die ligt tusschn Kamtsjatka-Schiereiland in 't ôostn, de Koerieln in 't zuudôostn, 't eiland Hokkajdo in 't zuudn, 't eiland Sakhalien in 't westn, en e lank stik van de kuste van ôostlik Siebeerje (woaroendre de Sjantar-Eilandn) lanst 't westn en 't nôordn. De nôordôostlikkn oek is de Golve van Sjelikhov. De zêe is genoamd achtr Okhotsk, d' êeste neerzettienge van Rusland in 't Russiesche Vêrre Ôostn.
Beschryvienge
[bewerkn | brontekst bewerken]
De Zêe van Okhotsk bedekt e gebied van 1 583 000 km2 grôot, mêt e gemiddlde diepte van 859 m en e maksiemoale diepte van 3 372 m. Y is verboenn mêt de Zêe van Japan an de twêe uutendn van Sakhalien : in 't westn lanst de Golve van Sakhalien en de Golve van Tartarye; no 't zuudn lanst de Zêestroate van La Pérouse.
In de wientre is de scheepvoart moejlik of zeifs oenmeuglik ip de Zêe van Okhotsk, deur de vormienge van grôote ysschotsn, die oenstoan deurdatr grôote oeveeleedn zoét woatre angevoerd wordn deur d' Amoer-Rieviere die moakn da 't zoét-gehoalte van 't woatre vermindert en dat vervriezingspunt nor omooge goat. De verdêelienge en de dikte van d' ysschotsn angt van veele faktôorn of : de platse, de tyd van 't joar, de stroomiengn en de zêe-temprateurn.
Mêt uutzoendrienge van Hokkajdo, êen van de Japansche kern-eilandn, is de zêe oemriengd deur gebiedn die bestierd zyn deur de Russiesche Fidderoasje.
Verwyziengn
[bewerkn | brontekst bewerken]<references>