Leo Van Paemel

Van Wikipedia
Zelfportret, geschilderd in de Provence. 1978
Jachthoave van Zêebrugge. Olieverve ip doek. 1975
Houtskooltêkenienge. 1978
Kienderportret. Olieverve ip doek. 1979

Leo Joris Van Paemel (Blanknberge, 15 januoari 1914 - Brugge, 28 januoari 1995) was e West-Vlamsche kunstschilder.

Leven[bewerkn | brontekst bewerken]

Leo Van Paemel is geboren in Blanknberge tegoare me z'n twilliengbroere Willy. Je verteldege zelve dat 'n altyd getêkend hèt vo zoverre dat 'n z'n kienderjoarn koste herinnern. Der bestoan nog têkeniengen van hem gemakt in Lissewege, Uutkerke en Blanknberge van 1927. Je was ton 13 joar oud.

Als lêerlienk van den RMS in Blanknberge mocht 'n z'n Nederlandsche ipstellen met eigen têkeniengen illustreern. Die werksjes wierdn ton uutg'hangn ip d'overdekte speelplatse. Die steun ip schole was e duwtje in de goeie richtienge moa nie den ênigstn stimulans. Je vergezelde geregeld z'n nounkel Jules, die ton nog schilderde, deur 't polderlandschap round Uutkerke, Lissewege, Zuunkerke of Dizzêle. Doar hèt Leo Van Paemel z'n êeste lessen in 't schildern gekreegn.

Loater hèt 'n gestudeerd an de Keunienklike Academie vo Schône Kunstn in Antwerpn van 1929 tout 1934 en je wierd doa verschillige kêers bekrôond. In 't êeste joar an d'academie krêegt 'n al een êeste prys en der volgdn der nog vele.

In 1934 ist 'n achter een exoamn toegeloatn an 't Nationaal Hoger Instituut vo Schône Kunstn in Antwerpn woa dat 'n tout 1940 een deur Isidoor Opsomer styf g'apprecieerde lêerlienk was.

Je was van de generoasje van Paul Boudry, Jan Cox, Jack Godderis, René de Coninck, Mark Macken, Mark Mendelson, Luc De Jaegher en Luc Peire, moa j'is een totoal eigen weg ipgegoan. Leo Van Paemel was e persôonlike vertolker van de Nôordzêe en alles wa der mee verband houdt: 't strangeleven, de sfeer ip de zêedyk, de gezellige drukte in de visschers-en jachthoavetjes en de Polders.

Je schilderde ook in Frankryk (Provence, Normandië, Bretagne), Iengeland (Lancashire), en Holland. Z'n specialiteit was wel 't schilderen van portretfigeurn. J'is ter in gesloagd een moderne interpretoasje te geevn an e klassiek genre, met de techniek van d'oude mêesters.

In 1942 - 1946 had 'n z'n atelier in Brussel. In 1946 kwamt 'n were noa Blanknberge. Vanof de joaren '60 hèt 'n ton van de kunst z'n beroep gemakt.

In 1968 ist 'n noa Brugge goan weunn woa dat 'n z'n atelier had vlak by d'halletorre. J'is ook in Brugge gestorvn moa je ligt begroavn in Blanknberge lik dat 'n 't altyd zelve gewild hèt.

Werk[bewerkn | brontekst bewerken]

  • Prentnkabinet van de Keunienklike Bibliotheke, Brussel
  • Museum, Ostende
  • Geprimeerd in de vuufjoarlikse Prys vo Schilderkunst van de Provinsje West-Vloandern (1950)
  • Schilderyen in Stads-en Stoatsbezit
  • Vier van de grôte officiële portrettn van Blanknbergsche burgemêesters in de fêestzoale van 't stadhuus in Blanknberge: L.Nuytemans (1961), G.Dhondt (1962), M.Devriendt (1964), S.Declerq (1995)
  • Grand Prix du Président gewonn ip de joarlikse tentôonstellienge van d' Académie Internationale des Arts Contemporains in Enghien (Edingen) (1989)
  • Retrospectieve tentôonstellienge g'organiseerd deur 't Stadsbestier van Blanknberge in 't Stedelik Casino: "Leo Van Paemel 75 jaar"
  • Festival international de peinture d' Aix en Provence (1991)
  • Privé verzoameliengn in België, Holland, Iengeland, Frankryk, Duutsland, Canada en de Verênigde Stoatn

Varia[bewerkn | brontekst bewerken]

  • Den etser Jules Van Paemel was z'n nounkel.
  • Der is e monografie over hem geschreevn deur de Brugsche schryver Paul Vanderschaeghe mè foto's van z'n werk: Leo Van Paemel, verheerlijker van leven.
Wikimedia Commons