George Grard

George Grard (Doornik, 26 november 1901 – Sint-Idesbald, 26 september 1984) was een Belgische beeldouwer. Je wordt algemêen erkend als êen van de grotste figuratieve beeldouwers van België.

Leven en werk

Van 1913-1917 volgt Grard z’n ipleidienge an de Academie des Beaux-Arts in Doornik.

Van 1919-1930 volgt ‘n de cursussen têeknen, beeldouwen en decoratieve schilderkunst.

In 1930 krygt ‘n een beurze van de stad Doornik en hoalt de Rubensprys van ‘t Paleis voor Schone Kunsten in Brussel

In 1931 goat ’n in Sint-Idesbald (Koksyde) weunn in een visschersuzetje. In de scheure van een ander uzetje richt ’n z’n atelier in. Doa wordt de ‘’Schole van St. Idesbald’’ geboren, woa da vele kunstenoars tegoare kommn, lik Caille, Creuz, Dasnoy, en vriend Paul Delvaux. Ook de kunstenaressen en modellen van Grard, Georgette Dufour en Isette Gabriels.

In 1935 hoalt George Grard de "Prix de la Roseraie" in ‘t koader van de Weireldtentôonstellienge in Brussel.

In de woelige joarn '30, '40, en '50, was 't er een stryd an de gank tusschn figuratief en abstract die eftige discussies uutlokte, moa Grard blêef overtuugd van de weg dat ‘n ingeslegen was. De vôorkeure van Grard ging uut noa grôte bronzn beeldn met als ounderwerp ‘t vrouwelik nakt.

Tout in ‘t middn van de joaren 50 beeldt ‘n surtout vulle, vrouwelikke vormen uut, zittnde, liggnde en stoande figeurn.

In 1957 werkt Grard een moand in Congo. De Afrikoansche Anasthasie inspireert em tout “De Grote Afrikaanse”, een stoande lange, slanke figeure. Da beeld is een kêerpunt en betêkent den overstap noar een nieuw vrouwentype. Grard zelve ziet in z’n figeurn een verwyzienge noa de nateure. Een stoande figeure doet em peizn an een boom, een inêengeboogn vorm an een berg en een liggnde figeure an ‘t woater.

Vanof 1965 makt ‘n bronzn figurtjes in klêen formoat.

Ip ’t ende van de joarn ’70 krygt ’n te kampn me gezoundeidsprobleemn en begunt ’n mêer te têeknen. In z’n têkeniengn toogt ’n een vryere en mêer expressieve interpretoatie van ’t leevnd model.

In 1967 wordt ‘n lid van de Klasse der Schone Kunsten, afdeling Beeldhouwwerk van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België.

In 1970 oalt ’n de vuufjoarlikse "Prijs ter Bekroning van een kunstenaarsloopbaan".

Je sterft ip 26 september 1984 in Sint-Idesbald en je ligt begroavn in Koksyde.

Francine van Mieghem, weduwe en model van Grard en zelve ook beeldouwster et in 1995 een bronzn borstbeeld gemakt ter êre van eur grôte lêermêester. ‘t Stoat ip ‘t George Grardpling in Sint-Idesbald. Under dochter Chantal Grard makt abstracte beeldn.

Mêest gekende werkn

De Volheid (1947)
De Lente (1947)
De waternimf (1949-1950)
Zittende vrouw (1950-1952)
De Zee, ook Liggend Nakt en in Ostende "Dikke Mathille" genoemd (1952-1955)
De Grote Afrikaanse (1957-1958) (tentôongesteld ip de Weireldtentôonstellienge van 1958 in Brussel)
Het water en de aarde (1962-1965)
Adam en Eva (doopvont) (1966-1971)
Vrouw die naar de zon kijkt (1972-1976)
De Kwartel (1976)

Monumentoale beeldn:

Antwerpn (De Lente (Niobé), Middelheim)
Brugge (In gewrongen houding)
Brussel (Zittende vrouw, Nationale Bank)
Doornik (Naïade, Pont à Pont, Doopvont, altoar, tabernoakeldeure, Eglise Saint-Brice, Vrouw die naar de zon kijkt, Musée des Beaux-Arts, Les Poriginelles, Musée du Folklore)
Hasselt (Vrouw die naar de zon kijkt, Cultureel Centrum)
Kortryk (De Kwartel, Hallen)
Koksyde (De Lente, Kerkepanne, De Kwartel, P.Delvaux Museum, De fluitspeelster, G. Grard pling)
Luuk (De aarde, De rivier, Pont Albert Ier)
Ostende (De zee)
Veurne (Vrouw die naar de zon kijkt, Park)

Beeldn ip klinder formoat: verzoameliengn van de Musea in Antwerpn, Brussel, Doornik, Luuk, Ostende, Verviers, verzoameliengn van de Vlamsche- en de Fransche Gemêenschap en privéverzoameliengn.

Koksyde

Externe koppelienge

Officiële site