Naar inhoud springen

Skandienoavsche en Russiesche boreoale busschn

Van Wikipedia
Liggienge van d' ekostreeke in nôordlik Europa.
Liggienge van de boreoale busschn in de weirld.

De Skandienoavsche en Russiesche boreoale busschn, geleegn in nôordlik Europa, zyn 'n ekostreeke uut d' ekozôone Palaearctis vôgnst de Weirld Nateur-Stichtienge (WWF) [1][2][3]. Ze maakn dêel uut van 't bioom de boreoale busschn of de tajga. D' ippervlakte van d' ekostreeke besloa 215 694 209 êktoarn [4].

Beschryvienge

[bewerkn | brontekst bewerken]

De Skandienoavsche en Russiesche tajga ligt tusschn de toendra in 't nôordn en de warmgemoatigde loof- en gemienglde busschn in 't zuudn. D' ekostreeke bedekt dêeln van nôordwestlik Rusland, Finland, Zweedn en Nôorweegn. 't Is de grotste ekostreeke van Europa no landippervlakte.

't Gruujsezoen in de boreoale busschn is in 't algemêen bekeekn ip groend van 't antal doagn woavôorn da de gemiddelde dagtemprateure oogre is of vuuf groadn Celsius. 't Langste gruujsezoen vo d' ekostreeke ên de platsn mê invloed van de Nôordzêe en d' Ôostzêe : lanst de kustn van Nôorweegn, Zweedn en Finland ku 't gruujsezoen van de boreoale busschn 145 toe 180 doagn ip e joar oaln. De kortste gruujsezoenn in d' ekostreeke zyn te vienn in 't binneland van Rusland en in 't uutrste nôordn ip de grenze mê de toendra. De vruchtboareid van de groend is in 't algemêen lêege, mo dr is e grôote verscheidneid an groend-organiesmn, in 't byzoendre an de zuudlikste kantn van d' ekostreeke.

Sommigte dêeln van d' ekostreeke zyn ryke an moerassn, lik byvôorbeeld 't Nasjonoal Park Femundsmarka in Nôorweegn, da veele moerassn en mêern êt.

Plantn-weirld

[bewerkn | brontekst bewerken]
Bus van geweune pynboom mêt 'n oendrgruuj van struuk-eide (Calluna vulgaris), in Nasjonoal Park Leivonmäki, Finland.

De Skandienoavsche en Russiesche boreoale busschn bestoan uut koniefeernbus oovrêerst deur geweune pynboom (Pinus sylvestris) (in droogre platsn), dikkers mêt 'n oendrgruuj van zjenievrbessn (Juniperus communis), fynsparre (Picea abies) en Siebeeriesche sparre (Picea obovata) en e belanryke bymiengienge van zochte berke (Betula pubescens) en groeve berke (Betula pendula). Siebeeriesche lorke (Larix sibirica) is kenmerknd vo 't ôostlik dêel van d' ekostreeke. In de zuudliste stikn van d' ekostreeke istr in 't boreoal bus mê geslootn krôonn-dêk bymengienge van loofboomn tusschn d' oovrêersnde koniefeern, woaroendre esdôorn, iepe en êeke.

Bêestn-weirld

[bewerkn | brontekst bewerken]
Boreoal bus in Kareelje.
Dr zyn veele rieviern en mêern in de tajga. Geslootn boreoal bus an de poolsirkle in Rana, Nôorweegn.
Tajga in Arkangelsk.

Die ekostreeke êrbergt de vôgnde inêemsche nie-endeemiesche bedreigde zoogbêestn : de bedreigde Europeesche nerts (Mustela lutreola); de bykans bedreigde visottre (Lutra lutra); de bykans bedreigde slapratte (Eliomys quercina); de bykans bedreigde grôote roste vliendrmuus (Nyctalus lasiopterus); de bykans bedreigde mêervliendrmuus (Myotis dasycneme), de mopsvliendrmuus (Barbastella barbastellus) en de kwetsboare Russiesche desman (Desmana moschata).

Dr is êen ienkle endeemiesche sôorte in d' ekostreeke, e veugl, de oalke (Alca torda). Inêemsche nie-endeemiesche bedreigde veuglsôortn in d' ekostreeke zyn : woatrrietzangre (Acrocephalus paludicola); de bykans bedreigde grutto (Limosa limosa); de bykans bedreigde wulpe (Numenius arquata); de bykans bedreigde scharreloare (Coracias garrulus); de bykans bedreigde poelsnippe (Gallinago media); bastoardoarend (Clanga clanga); dwergganze (Anser erythropus); de bykans bedreigde steppekiekndief (Circus macrourus); rôodpôotvolke (Falco vespertinus) en de kwetsboare wilgngorze (Emberiza aureola).

De Skandienoavsche en Russiesche boreoale busschn ê mor êen inêemsche beschermde reptiele : de mindre bedreigde rienkslange (Natrix natrix).

Bedreigiengn en beschermienge

[bewerkn | brontekst bewerken]

De zuudlikste kantn van d' ekostreeke zyn bedreigd mêt omzettienge no landbow deur 't mildre kliemoat en 't lank gruujsezoen.

In de Skandienoavsche en Russiesche boreoale busschn liggn oendre mêer de vôgnde Nasjonoale Parkn : Björnlandet, Muddus en Skuleskogen (Zweedn) en Femundsmarka (Nôorweegn); Paanajärvi en Vodlozersky (Rusland); Isojärvi, Koli, Liesjärvi en Pirkanmaa (Finland).

Eksterne koppliengn

[bewerkn | brontekst bewerken]

Zied ook noa

[bewerkn | brontekst bewerken]
Boreoale busschn uut 't Palaearctis
PA0601 Boreoale busschn van ôostlik Siebeerje Rusland
PA0602 Boreoale berkebusschn en alpiene toendra in Ysland Ysland
PA0603 Beikn en dinne gezoajde busschn van Kamtsjatka en de Koerieln Rusland
PA0604 Boreoale busschn van Kamtsjatka en de Koerieln Rusland
PA0605 Boreoale busschn van nôordôostlik Siebeerje Rusland
PA0606 Boreoale busschn van Okhotsk-Mantsjoerye Rusland
PA0607 Boreoale busschn van Sakhalien Rusland
PA0608 Skandienoavsche en Russiesche boreoale busschn Finland/Nôorweegn/Rusland/Zweedn
PA0609 Koniefeere-busschn van Transbajkal Mongoolje/Rusland
PA0610 Bergbusschn en toendra van den Oeral Rusland
PA0611 Boreoale busschn van westlik Siebeerje Rusland


Verwyziengn

[bewerkn | brontekst bewerken]
  1. ↑ (en) Ecoregion PA0608 : Scandinavian and Russian taiga (WWF).
  2. ↑ (en) Ecoregion PA0608 : Scandinavian and Russian taiga (Nationalgeographic).
  3. ↑ (en) Ecoregion PA0608 : Scandinavian and Russian taiga (WWF).
  4. ↑ (en) Ecoregion PA0608 : Scandinavian and Russian taiga (Globalspecies).
Overgenomen van "https://vls.wikipedia.org/w/index.php?title=Skandienoavsche_en_Russiesche_boreoale_busschn&oldid=309727"